Home Tanzània Parque natural del ngoro-ngoro

Parque natural del ngoro-ngoro

written by Jere 01/02/2013

_GJE1496
Para el último día del año teniamos preparado un safari por el parque del Nogorongoro, el segundo cráter más grande del mundo.  Las vistas desde arriba eran increibles, era como estar en medio de madagascar 2!!! (la 1 no , la 2, cuando están en África, con vistas al kilimanjaro). Ñus, cebras, jabalies,  flamencos, hipopotamos, y por fin, leones!! A lo lejos vemos dos rinocerontes blancos, y a lo mas lejos un guepardo agazapado en la hierba.
_GJE1825 _GJE1892 _GJE1934 DSC_0282 DSC_0258 _GJE1524 _GJE1708 _GJE1844

Los dos primeros leones, bajo la lluvia, se mantenían imperiales, mirando al horizonte, asi como sintiéndose el rey de la selva. “El ngorongoro es mío” decían con la mirada.

El último que vimos, a 2 metros del camino, intentaba digerir el atracón que se había metido. Ahí tumbado boca arriba, tapándose los ojos con la mano para que no le diera el sol, estirandose, desperezandose, caminando en 1h 2 pasos para volverse a estirar. Ay que sueño! vuelta para aqui. vuelta para allá. uy que pereza. Me tiro un pedo y los 4 coches de turistas suben las ventanillas. Me vuelvo a rascar. Bostezo (que no rugido, no os confundais, bostezo). Al final son gatos grandes, y tienen las mismas actitudes que estos. Seguro que le saco una cuerda y se pone a jugar como un loco.
_GJE1795

De camino al hotel, en una subida, primera sorpresa. El coche de delante derrapa y no sube. “It’s a Nissan, Land Cruiser better, more powerful” jajaja el Nissan que derrapa, que no sube, marcha atras, coge carrerilla. Vaya con el nissan blanco. Todo son risas hasta que nuestro coche arranca y no sube. se queda. ay ay ay… Gracias a que un par de masais nos ayudan, sacamos de la cuneta a empujones nuestro more powerful Land Cruiser, y por fin encaminamos hacia el hotel.

Vaya con el Rhino Lodge! En la cima de la cresta del ngorongoro, con chimenea dentro de la habitacion, el restaurante increible… puff, vaya sitio para pasar el fin de año en 6 horitas!! Cuando nos imaginamos ya comiendo las uvas al caliu de la chimenea, la recepcionista nos mira incredula. “teneis reserva?” Si hombre, nuestro amigo Raimon ara viene. “nono, el hotel esta lleno, teneis reserva de verdad??” Y entonces empiezan las caras de circunstancias de los tanzanos. Llamadas, comentarios, Full, “no tienes reservas para hoy”, imposible.Es fin de año, los 10 hoteles del parque nacional estan completamente llenos, asi que  1 hora despues nos lo dicen: “ha habido un problema con la reserva (no la hicieron) y nos vamos a un pueblo a 1 hora de camino a domir. Pero si es de noche! Pero si está prohibido conducir a partir de las 6 por el parque! Pero si hemos pagado 200€ por dormir aqui!?

_GJE2011
Nada mas que hacer, nos subimos al coche mosqueados para volver a “casa”. Para que os hagais una idea, las entradas de los parques, que rondan los 200$ por persona, son de 24horas, y una vez sales, no puedes volver a entrar. No nos perdiamos solo pasar fin de año en este espectaculo de lugar, sino que de golpe perdiamos la oportunidad de hacer el safari por el crater al dia siguiente por la mañana. Habiamos planificado todo el viaje a medida para dormir aqui… y nos ibamos fuera a 5 horas de las campanadas! Imaginaos, que casi no nos paramos al cruzarnos con dos leonas que iban de caza. Solo nos parabamos para que el conductor nos enseñara a los guardias a cada paso fronterizo, ya que se pensaban que eramos cazadores furtivos. Finalmente llegamos al Bugamvilla hotel (mejor de lo esperado para ser un apaño de ultima hora), sacamos nuestras uvas en almibar, improvisamos las campanadas con el disparador automático de la cámara y pudimos celebrar cansados pero contentos este inicio de 2013! DSC_0989

Potser també t'agrada:

8 comments

xavier 01/02/2013 at 09:08

Vaja amb els del safari de Reus, no els hi heu trencat la cara. Si trobeu una olla grossa, podeu fer “hombre blanco con patatas”, segur que algún masai d, aquets us ajuden.
Quan s, enterin de aquets preus a Galapagos, segur que ho apujen.

Reply
Mafalda 01/02/2013 at 10:14

FELIÇ ANY 2013!!! tot i que veig que ha començat una mica accidentat!!!
Tot i aquest “imprevist” seguiu disfrutant a tope d’aquest fantàstic viatge…., a mi aquest matí no m’ha despertat un lleó, sino el maleït despertador… tornem a la rutina…
Petons

Reply
Antoni i Núria 01/02/2013 at 10:22

La veritat que aquesta “entrega” del blog em recorda alguna de les bones series clàssiques: un capitol sucós i una série d’interrogants oberts per als següents. És evident que entre mig de tanta meravella pels sentits hi ha dificultats i frustracions. Ja ens explicareu com les aneu superant. De tota manera procureu gestionar bé l’stress, que les bestioles que esteu veient ens demostren que alts nivells d’stress incideixen directa i negativament sobre la fertilitat.

Reply
Emilio 01/02/2013 at 10:23

Iba a hacer leña del arbol caido pero me estaré quietecito… 🙂 … Total más vale visitarlo durante unas horas que quedarse en casa comiéndote las uvas para hoy levantarme y volver a trabajar. Putada si, pero yo cojo al Raimón ese y si que lo envio “al vent” durante un rato.

Nada que leones y animalicos hay por todos sitios, sin preocuparse! Yo como cada viaje os recuerdo que habléis del mundo gastronómico, todavia no he almorzado asi que tengo hambre… 🙂

Aps, por 200$ les dan caviar a los bichos?

Reply
mamouch 01/02/2013 at 12:32

A VER A VER VOYONS VOYONS MES ENFANTS ….TODO ESTO DE L RELATO ES NORMAL……………………SI NO OS PASA ALGO ASI NO SERIA AVENTURA …………….EN CUANTO A LAS FOTOS ……………YO ESTA MAÑANA QUE PENSABA QUE ABRIA MUY BIEN LA BOCA EN EL DENTISTA YINCLUSO ME HA DADO UN PREMIO NO POR ESO POR SER LA PRIMERA PACIENTE DEL 2013 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! YA ME HE QUEDADO FRUSTRADA VIENDO A ESTOS BICHOS ABRIENDO LA BOCA QUE TIENEN SUEÑO HAMBRE O QUE???????????? LO RECONOZCO ME HAN GAÑADO BISOUS A LOS AVENTUREROS

Reply
admin 01/03/2013 at 05:52

Eoooo!!! Encara que el post va ser algo apocaliptic, en realitat el vam escriure a les 6:30 am, i estavem una mica adormits 😛 Encara que ens estigui passant de tot, ens ho estem pasant molt bé! 😀 Ja portem dos dies al serengueti, i ahir vam tornar a veure lleons i un lleopard. De moment ningu te problemes de salud i avui ja ens hem despertat amb un cel blaaaau!!!

Petons!

jeGes i MeVics :*

Reply
Daniel Estévez 01/03/2013 at 11:12

Bueno, bueno ! Veo que estais conociendo África como debe ser!

Algo que nos repetía nuestro guía en Uganda, la palabra que mejor define África es “inesperado” y lo estais comprobando a base de bien 😀 seguramente todavía os quedan muchas ‘sorpresitas’ en el camino pero veo que lo estais disfrutando.

Por si acaso os llegais a cabrear, la expresión que más se nos quedó grabada en nuestra experiencia africana fue “Pole Pole!!” que no sé si ya lo habreis oído pero es un poco como “esto con la calma, eh?” así que paciencia y pole pole.

A ver cómo son los siguientes capítulos!

Feliz año!

Reply
Merche & Víctor 01/04/2013 at 16:39

Pole pole…. cada día unas cuantas veces. Jajajaja, al final nosotros también nos estamos africanizando y es que este ritmo se te acaba contagiando. Pero una vez mentalizados a este ritmo todo es genial.

P.D.: A menos que Jere quiera haya engañado al Rino y lo haya vuelto merengón, en realidad es Rinoceronte Negro :-P. Por cierto, que se ha olvidado de mencionar al especimen de la india que vimos en el que “supuestamente” iba a ser nuestro hotel de fin de año. Todo un ejemplar… 😉

Reply

Leave a Comment